ՂԱԶԱՐՈՍ ԱՂԱՅԱՆ. «ԿԵՆԴԱՆԻՆԵՐԻ ՎԵՃԸ»

Եզը, կովը և շունը վիճում էին միմյանց հետ և ամեն մեկը պնդում էր, թե՝ մեր տերը ամենից շատ ինձ է սիրում:

-Իհարկե նա ինձ ամենքիցդ շատ է սիրում,- ասում է եզը և գիտե՞ք ինչու համար: Նրա համար, որ ես եմ նրա արորն ու տափանը քաշում, ես եմ նրա համար անտառից փայտ բերում: Նա ինձ է լծում սայլին և իր ցորենը տանում ջաղաց, այնտեղ ալյուր շինում. հետո էլի ես եմ տանում քաղաք, ուր նա ծախում է այդ ալյուրը և իր տան համար առևտուր անում, երեխանց համար հագնելիք առնում: Ուրեմն, դուք ի՞նչ եք կարծում, ես որ չլինեի, նա ինչպե՞ս կարող էր ապրել:
-Այդ ճշմարիտ ես ասում,- ասաց կովը:- Բայց մեր տերն ինձ ամենքիցդ ավելի է սիրում, այդ նրա համար է, որ նա իմանում է, թե քեզ նման աշխատասեր ու ժրաջան եզնուկին ես եմ պահել մեծացրել:
Այս մեկ: Մեկ էլ որ՝ նրա գերդաստանը իմ կաթով եմ պահում: Այն մածունն ու կարագը, այն սերն ու կաթը, այն եղն ու պանիրը, այն տաք-տաք թանե սպասը, որ ամեն օր խպշտում են, ո՞ւմ տվածն է: Տեսնո՞ւմ եք ուրեմն, որ եթե ես չլինեմ, բոլորը քաղցած կկոտորվեն:
-Դու էլ ես ճշմարիտ ասում, սիրուն կովիկ,- սկսեց շունը:

— Ո՞վ կարող է ուրանալ քո լավությունը: Շատ անգամ ես ինքս էլ եմ մասնակից լինում քո տված անուշ թանին: Մեր տանտիկինը ամեն խնոցի հարելիս թանիցն ինձ բաժին է տալիս: Ով որ քո լավությունն ուրանա, երկու աչքով կուրանա: Ես շատ երախտագետ եմ, ոչ ոքի լավությունը չեմ կարող ուրանալ: Բայց գիտեք ինչ կա: Դուք մի նեղանաք, որ մեր տերն ինձ ամենքիցդ էլ շատ է սիրում. դրա համար մեծ պատճառ կա և ահա ասեմ, թե ինչ է դրա պատճառը…
Եվ շունն սկսեց մեկ-մեկ հաշվել, թե ինքն ինչ ու ինչ է անում: Ասած է, շունը որ հաչել սկսի, էլ չի դադարիլ: Այնքան հաչեց եզան ու կովի հետ, որ տերն իմացավ, գնաց նրանց մոտ՝ ասելով. «Թող տուր դրանց, Բողար, դու չգիտե՞ս, որ ամենքդ էլ ինձ հարկավոր եք, ոչ մեկդ մյուսի արածը չեք կարող անել. այդ պատճառով էլ ես ամենքիդ էլ սիրում եմ, դուք էլ սիրեցեք միմյանց»:

Առաջադրանքներ

  • Դու՛րս բեր տեքստում կարմիրով նշած բառերը, օնլայն բառարանի միջցով, փորձիր բացատրել։ Վիճել -առարկել, ընդդիմանալ, խոսքով կռիվ տալ , պնդել-համառել, համառորեն իր ասածը կրկնել, Արոր- գործիք, հող հերկելու համար, Ջաղաց-Նույնն է՝ Ջրաղաց, ջաղացի քար, շատ խոշոր ու ծանր, շինել- Շինություն կառուցել՝ սարքել, ժրաջան-ջանասեր, աշխատասեր, գործունյա, գերդաստան- ընտանիք, ընտանեկան համայնք, ուրանալ-հանձն չառնել, թաքցնել, ժխտել։ 
  • Գրի՛ր ևս հինգ ընտանի կենդանու անուն: Կատու, ծովախոզուկ, ճուտիկ, այծիկ , կով, ձուկ։
  • Ինչպիսի՞նն էր հեքիաթում կենդանիների տերը։Հասկացող, խելացի, մի քիչ ջղային ։
  • Ինչպիսի՞նն էր շունը։Վիճող, մի քիչ անհասկացող։
  • Հորինի՛ր հեքիաթի շարունակություն մի քանի տարբերակով

ա)Ինչ կլիներ, եթե տերը ասեր որ ամենաշատը սիրում է կովին,

բ) հեքիաթին ավելացրու ևս մեկ հերոս;

գ)պատկերացրու վեճի պահին նրանց միանում է պոչատ աղվեսը, ի՞նչ կասի աղվեսը, ինչպե՞ս կշարունակվի հեքիաթը։

,,Мой, моя»

1. -Один 2.-два 3. -три 4. -Четыре 5-.пять 6. шесть 7._СемЬ 8.- воСемь 9.-девять 10.- деСять.

Вставьте слова мой, моя.

1. Это мой дом.

2. Это моя сестра.

3. Это моЙ друг.

4. Это моя кошка.

5. Это мой карандаш.

6. Это моЙ самолёт.

Вставьте слова мой, моя, и твой, твоя.

1. Это моЙ грузовик, а это твой грузовик.

2. Это моя подруга, а это твоя подруга.

3. Это мой билет, а это твой билет.

4. Это моя собака, а это твой кот.

5. Это мой карандаш, а это твоя ручка

,,Кто, что»

Кто? -Мальчик, девочка, кот, корова,учитель,дедушка,слон, тигр.

Что?-школа, карандаш, торт, телефон,книга, картина,стол, стул, дверь,часы, шкаф, шарф.

Мальчик, девочка, школа, карандаш, торт, телефон, кот, корова, книга, картина, учитель, стол, стул, дверь, дедушка, часы, шкаф, шарф, слон, тигр.

Напишите слова так, чтобы получились предложения:

1. меня, У, игрушки, есть, новые.

У меня есть новые игрушки.

2. У, красивая, тебя, есть, кукла?

У____тебя _есть_ красивая кукла?._______________________________________________________

3. меня, синяя, У, ручка, есть.

У меня есть синяя рука ________ ___ __________________________________________________

4. тебя, есть, маленькая, кошка, У?

У тебя есть маленкая кошка?.

5. У, хороший, меня, есть, друг.

У меня есть хороший друг.

ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ- ԳԱՐՆԱՆԱՄՈՒՏ

Իրար գլխով են անում
Եվ հրճվում են, որ իրենք
Առաջինն են արթնանում:

Ձնծաղիկն է ծիծաղում
Լացակումած մի թմբից,
Կարմիր գլխիկն է հանում
Դաղձը խոնավ իր ճմբից:

Ցանկապատի մի ճեղքից
Եղինջն իր աչքն է բանում,
Ծիլը թեթև ժպիտով
Ծանր հասկ է խոստանում:

Ծանոթ խոսքեր է ասում
Լեզուն բացված մի առու,
Եվ առուները բոլոր
Ձայն են տալիս իրարու:

  • Դուրս բերել անծանոթ բառերը, օնլայն բառարանի միջոցով գտնել բացատրությունը։ Լացակումած- -արցունքոտ, արտասվախառն, Թումբ-փոքր հողաբլուր, ճեղք-անցք
  • Բանաստեղծության մեջ ի՞նչ է անում ձնծաղիկը, ո՞րտեղ ։Ձնծաղիկն է ծիծաղում
  • Լացակումած մի թմբից
  • Նկարագրի՛ր, ինչպիսինն է՞ բանստեղծության մեջ եղած դաղձը։Կարմիր գլխիկն է հանում
  • Դաղձը խոնավ իր ճմբից:
  • Ի՞նչ են անում առունեը։առուները բոլոր
  • Ձայն են տալիս իրարու:
  • Երբևէ տեսե՞լ ես եղինջ, փորձիր նկարագրել։ Ոչ չեմ տեսել,բայց մայրիկիս կխնդրեմ ինձ ցույց տա։

Հովհանես Թումանյանի տուն թանգարանում…

Բարև ձեզ։ Այսօր մենք գնացել էինք Հովհաննես Թումանյանի տուն թանգարան ։Մենք տեղեկություներ ստացանք նրա կյանքի մասին։ Հովհաննես Թումանյանը շատ գրքեր է կարթացել ։ Նա ուներ վեց աղջիկ և չորս տղա։Հովհանես Թումանյանը ապրել է մի գյուղում, բայց հենց նա դարձավ տաս տարեկան գնաց ուրիշ տուն։Մեզ թանգարանում ցույց տվեցին անբան Հուռին մենք 3D ակնոցներ էինք դրել , որ նայեինք մուլտֆիլմը։Հովհանես Թումաննյանը գրել է շատ շատ հեքիաթներ։Մենք տեսանք Հովհանես Թումանյանի աղջիկների նկարները և տղաների նկարները իսկ տակը նրանց իրերը։Ինձ շատ դուր եկան Հովհանես Թումանյանի գրքերը։ Ես շատ ուրախ օր ունեցա։

Հովհաննես Թումանյան ԱՄԵՆԻՑ ԼԱՎ ՏՈՒՆԸ

Էնտեղ, ուր հովը խաղում է ազատ
Ու ջուրն աղմկում, անվերջ փրփրում,
Էնտեղ իր բարի, իր սիրող մոր հետ
Մի շատ անհանգիստ տղա էր ապրում,
Մի գորշ խրճիթում,
Մի հին խրճիթում,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին։

Մի օր էլ եկավ անհանգիստ տղան,

Կանգնեց իր բարի, իր սիրող մոր դեմ.
«Մայրիկ, էստեղից պետք է հեռանամ.
Միակ ձանձրալի տեղը, որ գիտեմ,
Էս գորշ խրճիթն է,
Էս հին խրճիթն է,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին։

Թո՛ղ գնամ շրջեմ աշխարհից աշխարհ,
Ճամփորդեմ լավ-լավ տներ տեսնելու,
Ամենից լավը ընտրեմ մեզ համար,

Գամ քեզ էլ առնեմ ու փախչենք հեռու
Էս գորշ խրճիթից,
Էս հին խրճիթից,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին»։

Ու գնաց, երկար թափառեց տղան,
Մեծ ու հոյակապ շատ տներ տեսավ,
Բայց միշտ, ամեն տեղ պակաս Էր մի բան…
Ու հառաչելով ետ վերադարձավ
Էն գորշ խրճիթը,
Էն հին խրճիթը,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին։

«Գտա՞ր, զավա՛կս», հարցրեց մայրը,
Ուրախ, նայելով իր տղի վրա։

«Ման եկա, մայրի՛կ, աշխարհից աշխարհ,
Ամենից սիրուն, լավ տունը, որ կա,
Էս գորշ խրճիթն է,
Էս հին խրճիթն Է,
Գետի եզերքին,
Ծառերի տակին»։

  1. Բնութագրի՛ր բանաստեղծության տղային, մորը: Բարի, սիրող, ծեր, տանջված, հոգատար։
  2. Ի՞նչ երազանք ուներ տղան:Տղան երազում էր գնալ և գտնել նոր, ավելի մեծ, հարմարավետ , շքեղ տուն։
  3. Նկարագրի՛ր տղայի խրճիթը:Հին, փոքր, կիսաքանդ, գորշ, խրճիթ ։
  4. Նկարագրի՛ր քո տունը և տեղադրի՛ր բլոգումդ:Մեր տունը փոքր է բայց հարմարավետ ։ Մեր տունը գեղեցիկ է, բայց լավ կլիներ որ, միքիչ մեծացնեինք։
  5. Նկարի՛ր այն տունը, որտեղ կցանկանայիր ապրել: Սա էլ իմ երազանքի տունն է ՝