Հայերենը՝ երգով․»Հաբրբան» Կոմիտաս

Տղա.
Հաբրբա՛ն:

Աղջիկ.
Ջանե՜, ջա՜ն:

Տղա.

Սիրել եմ սերն երեսին,
Անթառամ թերն երեսին.
Ով իմ սիրածն ինձ չի տա,
Աստըծու կերն երեսին:

Աղջիկ.

Հաբրբա՛ն:
Տղա.

Ջանե՜, ջա՜ն:

Աղջիկ.
Սարի թրթնջուկ թազա.
Մեղր ու շաքար քեզ մազա,
Ինձ պես նազանի աղջիկ,
Քեզ պես տղին ո՞նց սազա:

Տղա.
Պզտի՛կ աղջիկ, համ ունիս,
Չորեք դիմաց ծամ ունիս.
Խունջիկ-մունջի մի՛ անի,
Ինձ առնելու կամ ունիս:

Աղջիկ.
Հաբրբա՛ն:
Տղա.

Ջանե՜, ջա՜ն:
Աղջիկ.

Աշուղի պես տա՛ղ ասա,
Բլբուլի պես խա՛ղ ասա.
Ինչքան որ գովես՝ արժեմ,
Իմ մոր գովակա՛ն փեսա։

Բառարան՝

Հաբրբան՝

1. ժողովրդական երգերի մեջ՝ դիմացինին դիմելու արտահայտություն
2. բացականչություն որով պարերգն սկսողը հրավիրում է դիմացինին, իրեն պատասխան տալու, պատասխանն է, ջանեջան

Թեր-ծաղկի թերթ

Թրթնջուկ-բույս, որի թթվաշ տերևները գործ են ածում ապուրների մեջ, ավելուկ

Թազա-նոր, թարմ

Մազա— 1. Աղանդեր:
2. Խմիչքի հետ ուտելու որևէ բան:

Աշուղ— մի շարք ժողովուրդների (հայեր,վրացիներ և այլն) մեջ, Մերձավոր Արևելքի որոշ երկրներում` ժողովրդական երգիչ-բանաստեղծ-երաժիշտ

Բլբուլ- սոխակ, քաղցրաձայն, քաղցրախոս, որի խոսելը կամ երգելը բլբուլի ձայնի նման անուշ է

Տաղ— 1․ոտանավոր, բանաստեղծություն

2․երգ, խաղ,