Հայրենագիտության հաշվետվություն

Իմ բնակավայրը

Առասպել լավաշի մասին

Առասպել հայոց լեռների մասին

Հայկ և բել

Առասպել գամված Արտավազդի մասին

Առասպել Արա Գեղեցիկի մասին

Առասպել Դավթի քարի մասին

Կենացներ

Բիայնա երկրի արքաներ

Սասնա Ծռեր

Արտաշեսյաներ

Արշակունիներ

Բագրատունիներ

Հայաստանի մայրաքաղաքները

Գերբնական պատանին

Գերբնական պատանին

Հնագույն Հայաստանում կյանքը եռում էր։ Հողը հարուստ էր թանկարժեք պաշարով։ Մարդիկ զբաղվում էին առևտրով՝ ուրախ ու անհոգ կյանք էին վարում։ Չկար մի ընտանիք , որ կարիքի մեջ ապրեր։ Բոլորն իրար հավասար էին, չկային հարուստներ և աղքատներ։ Սա էր պատճառը, որ հարևան թագավորությունները միշտ նախանձում էին հայերին և ամեն կերպ փորձում էին տիրանալ այդ սուրբ հողերին։

Հայաստանի գյուղերից մեկում մի փոքրիկ պատանի էր մեծանում։ Նա ի վերուստ օժտված էր գերբնական ուժով, շատ խելացի էր և շատ սուր միտք ուներ։ Քարը քարին զարկելով նա րոպեների ընթացքում մեծ պատնեշներ էր կառուցում, իսկ բահի մեկ հարվածով՝ խոր հորեր էր փորում։ Ցանկացած անելանելի վիճակից հեշտությամբ ելք էր գտնում։

Մի անգամ հարևան թագավորության սևազգեստ տիրակալները մեծ զորք հավաքեցին, և մութ գիշերով, երբ բոլորը քնած էին, հարձակվեցին Հայաստանի վրա։ Նրանք ջարդեցին երկրի պարիսպները և ներս ներխուժեցին։ Պատանին լսելով այդ մասին, առանց վարանելու շտապեց հայրենիքը փրկելու։ Մինչև զորքը կհավաքվեր, նա արդեն միայնակ կանգնած էր թշնամու առաջ։ Նա բահի մի հարվածով այնպիսի հորեր փորեց, որ սևազգեստ ձիավորների մի մասը վայրկենապես հայտնվեցին խոր անդունդում, որից էլ ելք չկար։ Մյուս մասն էլ այս ամենը տեսնելով՝ իսկույն փախուստի դիմեց։ Դրանից հետո պատանին քարերի մի երկու զարկով իսկույն վերականգնեց երկրի պարիսպները։

Այս ամենից հետո նա դարձավ Հայաստանի հերոսը, հպարտությունն ու պարծանքը։ Նրա անունը լսելիս այլևս ոչ մի թշնամի չէր համարձակվում մոտենալ Հայաստանի պարիսպներին։